Alıntı

Seni affetmiyorum çünkü ben asla affetmem.Bana yapılmış büyük hataların veya benim yaptığım yanlışların kesinlikle bir cezası olmalıdır. Affetmek, yücelik mi, büyüklük mü yoksa yenilgimidir?Lütfen, bir kere daha düşünün, affetmek karşınızdakinin size hissettirdiği büyüklüğün altında ezilmekten başka nedir ki.Neden affettiğinizi bir düşünün, en derinlerinize inin düşünürken, eğer bunu başarırsanız kendinizle yüzleşebilirsiniz ve neden affettiğinizi bulabilirsiniz.Sizi arkasına bakmadan bırakıp giden bir sevdiğinizi, size kötülük yapmış olan bir dostunuzu neden affedersiniz? Size bir hiç gibi davranmış insanları neden affedersiniz?Sizin kıvranışınızı, acınızı umursamayan insanları neden affedersiniz.

Çünkü hala onlara muhtaçsınızdır, onlara ihtiyaç duyarsınız, söylemek istediğiniz sözleriniz bitmemiştir, hala yanaklarına kondurmak istediğiniz öpücükleriniz dudaklarınızın ucunda beklemektedir, onunla paylaşmak istedikleriniz vardır. Affetmediğinizden dolayı birileri sizi suçlu bulmuştur ve o birilerini kaybetmek istemezsiniz veya hala yüreğinizde merhamet vardır, acırsınız sizden af dileyenin haline. Ve bunların altında ezilirsiniz, kendinizden vermek zor gelir ve affedersiniz. Cömert insanlar asla affetmez, onlar mertçe kendilerinden verirler.

Affedersiniz ama ne yazık ki hiç bir şey eskisi gibi temiz değildir çünkü affetmek unutmak değildir. Şeytan her zaman suçlunun suçunu kulağınıza fısıldayacaktır.Nasıl tuvalin üzerine sürdüğünüz siyah rengi beyazla örtmeye çalışsanız da, o siyah üzerine sürdüğünüz beyazın altından bir gölge gibi yukarı çıkar, işte buna benzer affetmek. İnsan her şeyi unutur ama kendine yapılan hiçbir hatayı unutmaz, istediğiniz kadar örtmeye çalışın suçluların suçunu af sözcükleriyle, ne değişecek her zaman gizlenmeye çalışan o siyah beyazın üzerine çıkmayı başaracaktır. Her ne kadar sizin beklentiniz onun suçundan büyük olsa da değişen bir şey olmayacaktır, var olan renk gridir, beyaz değil. İki tarafta bunu her zaman hissedecektir. Söylemeden, gizli ve ifadesiz bir his olarak kalacaktır yüreğinizin bir köşesinde. Yine herkes kendine ait olan yalanı oynayacaktır. Affetmemek işte bu yalandan kurtulmaktır.Affetmezseniz, affetmenin verdiği o ağırlıktan kurtulursunuz.

Bu yüzden affetmeyin, kendinizden verin, herkes payını düşeni versin, herkes payına düşen acıyı çeksin. Gri değil bembeyaz bir hayat yaşayın